- Veu connosco á feira e despois foi con eles á discoteca.
- Canto lles quere aos seus pícaros! Todo son lambetadas para eles.
- Casou moi novo e máis tarde marchou para Suíza.
- Onte morreulle un curmán. Moito lle quería, mais non hai que facerlle, a vida éche así.
- Déronnos os presentes onte e mañá irémoslles comer a merenda.
- Deses bichos hainos a moreas na miña aldea, como me divirto cazando neles!
- Esa idea partiu del, que eu ben o coñezo.
- Ía comigo de paseo cando lle deron a má nova de que perdera o Pontevedra.
- Colleuna pola man e díxolle unhas cantas palabras bonitas.
- Xa sei que se aliou convosco para afundirme a empresa de vendas na Rede.
- Púxose en paz consigo mesmo, que era o que máis lle cumpría.
- Nunca volo darei, xúrovolo polo máis sagrado.
- É certo que lles presentou o amigo ás irmás? Si, presentóullelo.
- Comeu el só unha cunca de fabas e despois parecíache unha fábrica de foguetes.
- Introduciuno/introduciuna na casa con todos os honores e acabouche saíndo pola porta de atrás.
- Tomouno/tomouna da man con toda a cortesía posíbel.
- “ Como te recoñeceu ese día?”, díxome o inspector.
- Ben se che ve que es un pacifista e un ecoloxista.
- Abraiados os deixou con tanta desgraza como contaba!
- Sen querer, manqueino/manqueina nun pé, e púxose como unha fera.
- Tales pensamentos xa estaban nelas, aínda que non o parecese.
- Ou te deixas de parvadas, ou enfádome!
- Trouxeron este anos os Reis unha bicicleta para as nenas? Aínda non llela trouxeron.
- Vaia bicho! Sempre o temeron pola súa bravura.
- Déixalo fóra e cóllelo cando che pareza.
- A miña vida che entrego como proba do meu amor!
- Iso saíu delas, do seu maxín, que sempre andan a matinar en que se divertir.
- Vostedes farán o que queiran, mais eu non me movo de aquí.
- Todos se puxeron de acordo para che faceren a figa.
- Se o miras ben, verás que algunha frase non che ten erros; así que déixaa como está.